Bako NP

Vanmorgen zijn we met een boot naar Bako NP gevaren.
Hier hebben we de Teluk Pako trail gelopen.
Toen we aankwamen bij het hoofdkwartier van het NP hebben we de kaart opgehaald en kregen we te horen waar het bootje ons weer op kwam halen.
Alle gidsen waren “uitverkocht” dus moesten we het zelf maar doen..
We waren nog geen 3 meter van het hoofdkwartier toen Madée besprongen werd door 2 makaken. Ze had een waterflesje bij zich in een tasje,die die apen graag wilden hebben. Ze schrok zich rot en wij ook. Gelukkig werden ze weggejaagd door een gids die nog naast ons liep. Wat was ik blij dat ik voor wwe weggingen nog gezien had dat er geen rabiës in Sarawak!!! Ze had alleen 1 krasje die niet eens door haar huid was gelukkig,maar als ze gebeten hadden was het anders geweest.
Madée was het allemaal zo weer vergeten en alsnog begonnen we aan onze trail.
Bijna gelijk zagen we een boom waar wat silverleaf apenwaren, de baby’s van deze apen worden oranje geboren en het was heel aandoenlijk om ze te zien, dat was dus een goed begin.
Hier werd ik ook aangesproken door een man die mij dacht te kennen… ik stond een beetje gek te kijken en ik dacht dat ik hem dan vast geholpen had voor zijn vaccinaties. Nee, was het Thijs Kerkdijk!!! Daar heb ik bij in de klas gezeten tijdens de opleiding voor ziekenverzorgenden. Hoe klein is de wereld!!
Na even gekletst te hebben zijn we doorgegaan.
We liepen over een stijger langs bopmen in het water naar het begin van de trail.
Wat een prachtige vegetatie hier! De hele Intratuin is goed vertegenwoordigd zegmaar..
Aan het einde van de Paku trail kwam je op een strand en hier zouden de neusapen zich vaak laten zien. Nu dus niet helaas…
Enigszins wat teleurgesteld liepen we verder naar het begin van een andere trail ,Teluk Pandan Kecil,waar onze boot zou zijn.
Aan hget begin van deze trail kwamen we mensen tegen met een gids die stil naar boven stonden te kijken. Ik vroeg waar ze naar keken en ze wezen naar boven… En daar was er 1, een neusaap!!! Met zijn bolle buikje,blonde haren en mega neus zat hij op zijn gemak lekker bladeren te eten, tot ze ruzie kregen met nog 4 andere en de groep zich verspreidde… Daarna konden we nog eens genieten van een andere mannetjes neusaap.
Wauw, die wilde met name Pascal zo graag zien!!
Helemaal happy vervolgden we onze weg naar het strand.
Onderweg zijn we hele grote beker planten tegen gekomen, zo groot heb ik ze nog nooit gezien! Ook veranderde de vegetatie ineens onderweg. De bomen werden lager en meer grassen en klimmers waren te zien.
Via een smal begroeid pad liepen we verder. Het was zo stil en het pad zag er zo onbewandeld uit dat we echt het gevoel hadden dat we ergens niet goed gelopen waren.
Na weet ik hoe lang gelopen te hebben, kwamen we op een uitkijkpunt waar we inderdaad een klein strandje zagen liggen en een bootje..
Maar …hoe kwamen we daar…
Na flink zoeken zagen we ergens verscholen een soort trapje naar beneden. Supersteil en helemaal begroeid.
Madée was moe dus ik hoopte toch wel heel erg dat dit de juiste route was.
We hebben toch maar die trap naar beneden genomen en gelukkig bleek het de juiste keuze te zijn. We liepen op de uitkijkrots heen en kwamen op het strand terecht waar onze boot lag te wachten.
Op de boot hebben we heerlijk geluncht. Daarna zijn we weer terug gevaren naar Permai.
Het was nog steeds droog en we zijn lekker naar het strand gegaan,waar we lekker gezwommen hebben en een heel bouwwerk gemaakt hebben voor krabben,kreeften,visjes etc.
We hebben vandaag echt genoten van Bako en van het strand.
Tegen de klok van 18.00 uur zijn we lekker gaan douchen en ook vanavond hebben we lekker bij het foodcourt gegeten, nu aten de kids roti canai en wij noodles en een prutje van kip (geen idee wat het was, maar smaakte goed)
Als toetje een roti met banaan.
Nu zijn we voldaan van een geweldige dag en kijken we uit naar morgen.