Boomtoppen en junglegeluiden
Blijf op de hoogte en volg Pascal Linda Senna en Madée
13 Juli 2014 | Maleisië, Miri
Vanmorgen heel vroeg staan we ingeschreven voor de allereerste canopy skywalk.
Om 7 uur zijn we precent bij de headquarters waar we met onze gids richting de skybridge lopen.
Onderweg zien we nog een aantal insecten,altijd leuk!
Eenmaal aangekomen bij de skybridge bleek een gedeelte te zijn ingestort omdat er een enorme boom op was gevallen afgelopen maand, die zijn ze nu aan het repareren,fijn om te weten …
We nemen de toren omhoog om bij de brug te komen.
En dat was voor mij toch best even slikken om eerlijk te zijn.
De brug hing aan touwen en houten klossen aan de boomtoppen en de brug was zo breed als 1,5 voet naast elkaar. Het wiebelde behoorlijk en je mocht er met max 2 personen tegelijk overheen lopen.
Senna en Madée liepen er overheen alsof ze aan het winkelen waren en hadden totaal geen problemen met de hoogte.
Ze zagen ook 2 hornbills (neushoornvogels) aan komen vliegen en wezen met z’n 2 en naar boven en renden nog net niet terug naar ons om ze aan te wijzen.
Die hoor je trouwens ook echt gewoon aan komen vliegen, zo groot zijn ze,wat een indrukwekkende vogels.
Omdat ik toch enigszins verschillende kleuren poep ontwikkelde zegmaar was ik niet bepaald in staat om daar een foto van te maken op dat moment ,hihi.
Verder hebben we qua dieren jammer genoeg niets gezien,maar het was spannend en leuk om een keer te doen.
Na de skywalk zijn we lekker gaan ontbijten en moesten we om 10 uur al weer uitchecken.
Vandaag moeten we dit fantastische national parc alweer verlaten,jammer genoeg.
Zelfs de kids hadden nog wel wat langer willen blijven.
We hebben nog even lekker gezeten en wat foto’s gemaakt van alles om ons heen en om 11.45 kwam de taxi ons ophalen om naar het vliegveld te brengen en om 12.50 stegen we weer op met het propellervliegtuig om naar Kota Kinabalu te vliegen. Daar moesten we 2 uurtjes wachten en toen nog 50 minuten met het propeller vliegtuig naar Sandakan.
Daar stond onze chauffeur al met ons naambordje te wachten om ons naar Paganakan Dii te brengen, onze volgende overnachtingsplek.
Ook deze plek is weer betoverend mooi, we hebben nog nooit zo’n prachtig uitzicht gehad vanuit een kamer.
Je kijkt zo over het regenwoud heen! Nu zit ik dit verhaaltje te schrijven op ons zitje met uitzicht,het is pikkedonker en je hoort alleen maar junglegeluiden,heerlijk!
Vanavond gaan we lekker vroeg naar bed, morgen gaan we het nog een keer proberen om de oerang oetangs te bekijken voor we opgehaald worden om naar Billit te gaan.
Duimen dan ze zich nu wel laten zien, voordeel is is dat in dit gebied veel meer oerang oetangs leven als in het vorige gebied waar we waren… We zullen zien of het meezit, het blijven wilde dieren en de natuur valt niet te dwingen…
-
17 Juli 2014 - 21:29
Rob & Mary Reintjes:
Hoi kinders, wat een verhaal weer over die canopywalk. De kinderen hebben duidelijk geen hoogtevrees en meer kijk op wat er om hen heen gebeurt. Gaaf dat zij die neushoorvogels voorbij zagen komen. Wederom een vlucht achter de rug en nu zitten jullie zo te lezen in een prachtig onderkomen. Wow, wij zijn jaloers.
xxxxpapa & mama (opa & oma).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley