Homo Floreansis, rijstvelden en op visite

Na een heerlijke nacht met de golven op de achtergrond, moeten we vandaag weer verder.
We gaan richting Ruteng, waar we bij de nonnen gaan overnachten.
Onderweg hebben we de meest prachtige uitzichten gezien. Mooie rijstvelden, leuke dorpjes en jungle vliegen langs ons heen.
Onderweg zijn we nog gestopt bij Ranamese lake. Een zoetwatermeer midden in het groen. Geweldig om te zien. Jammer genoeg kon je er niet langslopen dus we hebben het met een mooi uitkijkpunt moeten doen. Daar waren ook aapjes te zien, dus ook voor de kids leuk.
Na de lunch zijn we naar de grot geweest waar ze een mens gevonden hebben die daar heel erg lang geleden geleefd heeft in de oertijd. Het si in 2003 ontdekt door een Nederlandse missionaris, dus relatief kortgeleden.
We zijn ook naar het museum geweest waar de hobbit ,"Flo" genoemd (naar Homo floreansis), te zien was. Heel bijzonder om te zien dat mensen toen maar 1.06 Meter klein waren en dat de schedel zo ongeveer de helft van de diameter van onze schedel was.
We reden door de kleine dorpjes weer terug en iedereen zwaait naar je. De hele dag horen we Boulee (buitenlander) en we zijn net de koninklijke familie die maar naar iedereen zwaait en gedag zegt.
We hebben tot nu toe bijna geen andere toeristen gezien op dit eiland, dus wellicht licht het daaraan :-)
We moesten op een gegeven moment stilstaan en de ramen stonden open, we werden gewoonweg belaagd. Ik werd zelfs nog geknepen omdat ze mijn huid wilde voelen (dat was dan wel weer wat minder, heb er een blauwe plek aan over gehouden)
Vanavond waren we uitgenodigd bij Sipri thuis en we gingen voor de maaltijd eerst even kennismaken met zijn vrouw en kinderen. Daarna via een mooie route en een geweldig viewpoint (Golo Kantor rijstvelden),terug naar de nonnen om eens even lekker te douchen (waarm water!!)
We werden heel leuk ontvangen en Pascal en ik kregen een tradiotnele sarong aan. We moesten op de grond eten en we hebben echt heel lekker gegeten (kip, rijst, papayabloem, bananenbloem en bonen). De schoonmoeder en vrouw en kinderen praatten niet veel Engels, dus het communiceren ging een beetje met handen en voetenwerk en Sipri vertaalde het voor ons. Na de Arak moesten we snel terug, want de pport van het klooster gaat dicht onm 21.00 uur en we werden toch min of meer geacht om dan ook naar bed te gaan. Morgen is het ontbijt weer vroeg, dus na een boekje was het wel weer welletjes voor vandaag.