We hebben geluk!

Vanmorgen om 4 uur ging de wekker. Heel stiekem kijken we om de hoek van de deur en wat zien we tot onze grote verbazing?? Het is droog en de lucht lijkt helder! Ongelooflijk, wat een geluk. Het weer kan hier wel heel snel omslaan, dus we willen nog niet te blij zijn. Heel snel kleden we ons aan en Sipri staat al op ons te wachten. We rijden richting de krater en klimmen de hele weg in het donker omhoog. Gelukkig is het volle maan, dus we hebben licht van de maan, want ik ben per ongeluk de zaklampen vergeten mee te nemen.
Eenmaal boven is het nog steeds helder en tegen 6 uur komt de zon op. Een prachtige rode gloed laat zich zien boven de mist en heel langzaam worden de meren zichtbaar. Afgelopen week zijn ze van kleur veranderd, ze zijn nu donkergroen, turkoise en blauw groenig. Terwijl ze vorige week nog groen, wit en rood bruin waren. Door de vulkanische activiteiten gebeurd dit af en toe. De plaatselijke bevolking vind het allemaal wel heel eng, want de laatste keer dat de meren groen waren is er een hele grote aardbeving geweest en ze leggen de link van de kleuren nu dus met de aardbeving. Ik hoop voor hen ( en nu natuurlijk ook nog voor ons) dat dat niet gaat gebeuren. Er gaat een legende rond over de meren. in het donkergroene meer vinden de geesten van de overleden oude mensen rust, in het blauw groenige meer de geesten van de jonge mensen en het meer wat nu turkoise is is voor de mensen met een slechte ziel. Er is ook een soort poort waar er een soort keuring plaatsvind en waar dan bepaald zou worden in welk meer de geest zich zal moeten vestigen.
Toen het eenmaal licht was, waren we bijna de laatsten en konden we zo goed als alleen genieten van allee moois en daarna zijn we weer richting het ontbijt gegaan in onze lodge. Na het eten hebben we de spullen gepakt. We hebben besloten om hier toch maar 1 nacht te blijven anders word de rit naar Riung zo lang. We gaan in Ende overnachten en overbruggen zo een wegopbreking waarbij de weg gewoon om de 2 uur open en dicht gaat. Met een beetje pech moet je dus 2 uur wachten voor je de weg over mag.
Na het ontbijt zijn we naar een waterval geweest. Door de regen waren er net deze week een aantal rotsblokken naar beneden gekomen, mmmm niet echt fantastisch...
Wij hadden prachtig weer en hebben genoten van de waterval. Na de waterval zijn we naar een kleine heetwaterbron geweest die midden in de groente en rijstvelden lag. Die was heerlijk warm en de kids vonden het geweldig.
Daarna zijn we naar een Lyo dorp geweest, dat is een bevolkingsgroep met bijzondere huizen. Hier hebben we in het huis van de "chief" de uitleg gehad over hun gewoonten en hoe ze leven en geleefd hebben.
Na de lunch zijn we richting Ende gereden en hebben we geweldige uitzichten gezien. Het is hier echt prachtig! Wat een natuur, maar ook enorme kronkelige wegen!
We hebben echt moeten haasten, maar we mochten nog net door voor de weg dicht ging. We zijn er nog even uit geweest bij een lange loopbrug die naar een dorpje liep waar we even rondgekeken hebben en daarna zijn we op zoek gegaan naar een slaapplaats. Het was even zoeken, maar we zitten nu even lekker op een veranda , midden in de stad.
Morgen gaan we naar Riung, waar we het nationale park met de 17 eilandjes gaan bezoeken.