Naar de Himba's

Zaterdag 19 Augustus
Vanmorgen was het wel heel lekker wakker worden. Het geluid van de waterval en in de palmbomen boven en naast ons zaten papagaaitjes die het hoogste woord hadden.
Uitzicht over de rivier, een lekker zonnetje, wat wil je nog meer!
Vannacht had ik mijn shirtje in de tent laten liggen voor het geval het vanmorgen fris zou zijn (wat uiteindelijk alles behalve het geval was) Bij het aantrekken voelde ik een soort sliert in mijn mouw, automatisch pak je het vast en terwijl ik ernaar keek bleek het een centipede te zijn, een walgelijke duizendpoot die ook nog eens licht giftig is (maar niet gevaarlijk hoor!) Ik gaf het beest gelijk een gooi richting de rivier, nooit geweten dat ik zo snel was ;-) Volgende keer leg ik mijn shirt wel even ergens anders neer...
We werden om 8 uur opgehaald door iemand die met ons naar de himba's ging. Hij vertaald en legt het een en ander uit over hoe ze leven.
Eerst even wat boodschappen doen om mee te nemen voor de mensen in het dorpje en toen onderweg. Niet veel later waren we er al. Heel bijzonder om ze van zo dichtbij te zien.
We mochten alles vragen en ze lieten vanalles zien. De mensen waren erg gastvrij en waren heel vriendelijk.
Ze smeren zich in met een soort rode klei die ze fijnmalen en mengen met vet en over zich heen smeren, waardoor ze een rode huid krijgen. Hun haren worden ingedraaid met de klei en onderaan de "staart" word een nepstuk haar gezet waardoor het bijna op een soort olifantenstaarten lijken. Als de vrouwen hun eerste menstruatie gehad hebben krijgen ze een soort kroontje op hun hoofd waardoor je kan zien dat ze nu kinderen kunnen krijgen, dan krijgen ze ook een eigen hut en de rest kan je zelf wel invullen ;-)
Ze krijgen hun eerste kind gemiddeld rond de 15 á 16 jaar.
De mannen die nog niet getrouwd zijn hebben ook een soort paardestaart, die recht achteruit vanaf hun hoofd loopt, best apart om te zien. Zodra ze getrouwd zijn word de staart verwijderd en moeten ze een doek over hun hoofd dragen.
Nadat we in een van de hutjes geweest waren mochten we even een rondje lopen door het dorpje (lees 6 kleihutjes) en kwamen we een vrouw tegen die met veel pijn in 1 van de hutjes zat. Ze had kiespijn en gelukkig hadden we nog wat paracetamol in de auto, daar was ze heel erg blij mee.
S'middags hebben we genoten van het lekkere zonnetje en het zwembad. Het water is hier een heel stuk minder koud omdat het s'nachts niet koud is. Super lekker dus.
Tegen zonsondergang zijn we naar de waterval gelopen en hebben we vanaf de heuvel de vele kleine watervalletjes bekeken. HIervandaan zie je aan de Angolese kant (is maar een meter of 20 hiervandaan) heel veel baobab bomen staan, heel gaaf om te zien.
Vanavond hebben we een tafeltje gereserveerd in het restaurant en koken we lekker niet zelf.
Er stond quiche, een salade van 3 soorten bonen, springbok, kip, pompoen, worteltjes en een pasta op het menu, met als toetje een chocolade pudding met kersen. Het smaakte heerlijk. Na een lekker bakkie koffie duiken we zo ons tentje weer in. Morgen gaan we naar Kunene, iets hogerop aan de rivier.